هی آهه کمپفر؟

در ایران باستان از آن به عنوان یک ماده معطر و ضد عفونی کننده استفاده می کردند. درخت کافور تا 30-25 متر رشد می کند و صمغ کافور در بیشتر نقاط آن یافت می شود. درخت کافور معمولاً در ژاپن، ویتنام و اندونزی رشد می کند. خواص دافع و فواید دارویی کافور بعدها در دوران اسلامی کشف شد.

کافور متعلق به گروهی از ترکیبات آلی است که ساختار و اثرات خاص آن از مسائل مهم شیمی آلی در قرن نوزدهم بوده و نقطه ذوب آن 178 تا 179 درجه سانتیگراد (352 تا 354 درجه فارنهایت) و دارای فرمول مولکولی C10H16O است.

کافور یک داروی باستانی شناخته شده و پرکاربرد است.

کاربردها و خواص کافور

افراد برای تسکین درد و کاهش خارش، کافور را به صورت موضعی روی پوست می‌مالند. همچنین برای درمان قارچ، زگیل، نیش حشرات، تبخال، هموروئید و آرتروز استفاده می شود.

برخی افراد از کافور برای پیشگیری از سرفه، درمان عفونت های تنفسی، فشار خون پایین که در حالت ایستاده رخ می دهد و برای گاز روده (نفخ) استفاده می کنند. کارشناسان نسبت به انجام این کار هشدار می دهند، زیرا کافور در صورت مصرف می تواند عوارض جانبی جدی، حتی مرگ ایجاد کند.

امروزه از کافور در نیترات سلولز و به عنوان نرم کننده در مومیایی کردن، آتش بازی و داروسازی استفاده می شود.

برخی افراد از کافور برای درمان مشکلات تنفسی و درمان علائم بیماری قلبی استفاده می کنند.

تحقیقات اولیه نشان می دهد که استفاده از کافور همراه با روغن کرچک و اکالیپتوس ممکن است به کاهش عوارض ناشی از نیش پشه کمک کند.